« کریستیان کوتس أولریخسن» عضو موسسه «بیکر» در دانشگاه «رایس» در این زمینه معتقد است اظهارات مقامات بحرینی ممکن است عمدا مبهم باشد، زیرا به هیچ موضوع خاصی اشاره نمی کند. این نشان می دهد که مقامات بحرین موافق پایان دادن به اختلاف با قطر نیستند و در این مرحله تنها مجبور شدند که از عربستان سعودی تبعیت کنند.
وی افزود، در گذشته اختلافات مرزی میان بحرین قطر وجود داشته است، از جمله مسئله جزایر «حوار» که در سال 2001 حل شد، اما بحرین پس از محاصره قطر در سال 2017 مجدداً این اختلافات را احیا کرد.
همچنین شکاف های ایدئولوژیک میان دوحه و منامه زمانی آشکارتر شد که وزیر خارجه بحرین در نشستی با «گابی اشکنازی» وزیر خارجه رژیم صهیونیستی در یک کنفرانس مجازی که به میزبانی موسسه مطالعات امنیت داخلی اسرائیل هفته گذشته برگزار شد نگرانی خود را درباره برنامه هسته‌ای ایران، موشک های بالستیک و فعالیت‌های این کشور در سراسر خاورمیانه ابراز کرد.
این امر به شدت در تضاد با موضع قطر که توسط «محمد بن عبدالرحمن آل ثانی» وزیر امور خارجه این کشور اعلام شد، است ؛ چرا که وی اخیرا گفته بود که کشورهای حوزه خلیج فارس باید گفتگو با جمهوری اسلامی ایران را آغاز کنند و قطر نیز آماده میانجیگری در این زمینه است.
«جاستین گینگلر» دانشیار پژوهشی در موسسه تحقیقات و نظرسنجی اجتماعی و اقتصادی در دانشگاه قطر نیز اظهار داشت، با توجه به مقاومت فعلی بحرین در برابر احیای روابط با قطر پس از نشست العلا من فکر می کنم این امر به افزایش نفوذ امارات متحده عربی بر تصمیمات بحرین هم زمان با کاهش نفوذ عربستان سعودی در این زمینه مربوط می شود.
وی افزود، بحرین دومین کشور حوزه خلیج فارس و چهارمین کشور جهان عرب بود که توافق عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی امضا کرد؛ اما قطر مواضع کاملا متفاوتی نسبت به همسایگان خود درباره صهیونیست ها دارد زیرا بارها تعهد خود را به آرمان فلسطین اعلام کرده است.
درگیری میان بحرین و قطر ریشه تاریخی دارد. در سال 2011 بحرین شبکه قطری الجزیره را به انتشار اخباری جهت تحریک منامه متهم کرد که منجر به بحران دیپلماتیک میان قطر و بحرین در آگوست همان سال شد.
ماه گذشته نیز بحرین مجدداً هجمه‌های تندی علیه شبکه الجزیره به دلیل مطالبی که این شبکه درباره شکنجه یک روحانی شیعه در سلول انفرادی زندان بحرین منتشر کرده بود مطرح کرد.
- ۹۹/۱۱/۱۴