آموزش مجازی اگر چه می‌تواند فرصتی برای برقراری عدالت آموزشی باشد اما در شرایط فعلی به دلیل فراهم نبودن ابزار مورد نیاز و زیرساخت‌های لازم، به شاخصی برای عمیق‌تر شدن شکاف آموزشی و لطمه بیشتر به پیکر نحیف عدالت آموزشی شده است و هم‌اکنون بخشی از دانش آموزان به دلیل دسترسی نداشتن به آموزش مجازی از چرخه تحصیل باز مانده‌اند.
گرانی تبلت و گوشی هوشمند و ناتوانی مالی خانواده‌ها برای خرید آن باعث افزایش آمار 3.5 میلیونی دانش آموزان بازمانده از پیام‌رسان آموزشی شاد به 5 میلیون دانش آموز شده و اطلاعاتی از دسترسی این دانش آموزان به تلویزیون وجود ندارد.
گروه‌هایی از دانش آموزان در حاشیه شهرهای بزرگ و مناطق روستایی به دلیل دسترسی نداشتن به آموزش مجازی عملاً ارتباطی با معلم و کلاس درس خود نداشته و خطر ترک تحصیل، آنها را به شکل جدی تهدید می‌کند.
بی اطلاعی از وضعیت دانش آموزان و کار در لاله‌زار
وقتی به مناطق پایین پایتخت برویم، این کاستی‌ها عیان‌تر خواهد شد؛ مصداق آن را هم دبیر دوره متوسطه اول یکی از مدارس جنوبی پایتخت وضعیت دانش‌آموزان بازمانده از آموزش مجازی در کلاس درس خود را اینگونه برایمان شرح می‌دهد: هم‌اکنون از وضعیت 10 دانش آموز اطلاعی ندارم، مدیر مدرسه از وضعیت آنها خبر دارد، سه نفر از دانش آموزان را پیگیری کردم و گفتند از طریق تلویزیون درس‌ها را دنبال می‌کنند، این‌ها در امتحانات مجازی هم غایب هستند.
از جنوب پایتخت به مناطق مرکزی که برویم باز هم هستند دانش‌آموزانی که از آموزش مجازی جا مانده‌اند و در این میان حتی برخی کار را بر درس ترجیح داده‌اند؛ روایت مدیر یکی از مدارس دولتی دوره متوسطه اول از وضعیت سه دانش آموزش که در کلاس مجازی غایب هستند، اینگونه است: وقتی با یکی از دانش آموزان صحبت کردم گفت که به لاله‌زار رفته و در آنجا مشغول کار است و درس‌ها را از تلویزیون دنبال می‌کنم.
با گذشت حدود 5 ماه از آغاز سال تحصیلی، بر اساس برخی آمارها در دوره متوسطه اول، حدود 200 هزار دانش آموز بازمانده از تحصیل در سال تحصیلی جاری داریم البته برای گفت‌وگو درباره این آمار و ترک تحصیل دانش آموزان دوره متوسطه اول و دوم در سال تحصیلی جاری بارها با مدیران دفتر آموزش متوسطه اول و دوم آموزش و پرورش تماس گرفتیم اما متاسفانه پاسخگو نبودند!
- ۹۹/۱۱/۱۴